اثرات مصرف شیشه بر دوپامین: مصرف متامفتامین (شیشه) باعث می شود که ترشح دوپامین در مغز افزایش یابد (دوپامین نقش حیاتی در بدن و مغز دارد و همچنین در بیشتر گیاهان و جانوران سنتز می‌شود. دوپامین در مغز نقش  انتقال دهنده عصبی و در خون نقش هورمونی دارد. در مغز چندین مسیر دوپامینی وجود دارد که مسیرهای دوپامینرژک نامیده می‌شوند، دوپامین مهم‌ترین نقش را در ایجاد لذت و پاداش دارد، افزایش دوپامین در مناطق خاصی از مغز که به مرکز پاداش معروف‌اند در فرد ایجاد حس سرخوشی (پاداش) می‌کند).

اثرات مصرف شیشه بر دوپامین

نکته قابل تامل و مهم این است که در مصرف بلند مدت و مزمن موادِ محرک مانند متامفتامین ترشح دوپامین در مغز کاهش می یابد زیرا دوپامینِ مورد نیاز از خارج از بدن تامین می شود. در بررسی مغز  افراد مصرف کننده ی مزمن متامفتامین (پس از مرگ) نسبت به افراد سالم، میزان دوپامین به مقدار زیادی کاهش یافته است که شباهت زیادی به افراد پارکینسونی دارد و به تدریج علائمی مانند لرزش، بی انگیزگی، کندی حرکات، خستگی و… در افراد مصرف کننده بروز پیدا می کند. از طرفی کاهش میزان دوپامین باعث افزایش سطح پرولاکتین (پرولاکتین هورمونی است که توسط غده هیپوفیز ترشح شده و سبب تکثیر سلول های غددی و چربی بافت پستان ها در دوران بارداری می شود تا آنها را برای شیردهی آماده کند. تنظیم بودن سطح هورمون پرولاکتین در خانم های غیر باردار سبب می شود که سیکل های قاعدگی و نیز تخمک گذاری در آنها به شکل منظمی رخ دهد) در بدن می شود که با کاهش یا قطع مصرف آمفتامین به علت رسیدن دوپامین به حداقل مقدار خود، پرولاکتین باز هم افزایش می یابد. مصرف شیشه با افزایش سطح پرولاکتین ارتباط مستقیم دارد یعنی با افزایشِ مصرفِ سطح پرولاکتین افزایش می یابد و با قطع ِمصرف ِمواد ، باز هم بالاتر می رود که در خانم ها باعث کاهش باروری و بهم ریختن چرخه قاعدگی و در آقایان سبب کاهش میل و توانایی جنسی در مصرف مزمن و هنگام ترک شیشه می شود.

باید اشاره کنیم که قطع کردن مصرف شیشه بدون بروز علائم محرومیت نیست و اگر چه در ظاهر، فرد خواب آلود و بی انگیزه است ولی در داخلِ مغز، فعالیت های زیادی در جریان است. بعد از قطع مصرف شیشه فرد دچار وسوسه و افسردگی می شود و تقریبا بعد از سپری شدن دو هفته علائم کمتر می شود. سایر علائم مانند تغییرات اشتها و خواب، کاهش خلق و بی انگیزگی و … نیز بعد از قطعِ مصرف، شروع به کاهش می یابد. قابل ذکر است که با توجه به مطالب ذکر شده در مورد تغییرات دوپامینی، تجویز داروهای دوپامینرژیک در طول درمان برای فردِ بیمار کمک کننده است. داروها با توجه به شرایط بیمار توسط پزشک درمانگرِ اعتیاد تجویز می شود. اما نکته مهم آن است که مصرف دارو به تنهایی نمی تواند مسبب درمان شود . جلسات روان درمانی نقش اصلی را در درمانِ افراد وابسته به مصرف مواد محرک از جمله شیشه دارند و مصرف این گروه از داروها به عنوان یک درمانِ کمکی در کنار روان درمانی، می تواند باعث افزایش ماندگاری در درمان شود. کلینیک ترک اعتیاد ارمغان در راستای ارائه درمان موثر و ماندگار از کادر تخصصی و مجرب، شامل پزشک درمانگر اعتیاد و دکترای مطالعات اعتیاد در حیطه خدمات روان درمانی بهره جسته و سعی بر آن است تا همگام با مراجعین و خانواده های آن ها بهترین درمان ها ارائه شود.

نویسنده: سحر اسماعیلی- دکتری مطالعات اعتیاد