شیشه چیست؟
شیشه یا کریستال نوع دیگری از مواد مخدر است که امروزه مصرف آن به‌خاطر ترشح هورمون دوپامین در مغز و احساس لذت فوری، شدید و طولانی مدت رضایت بخش آن دربین نوجوانان و جوانان شیوع زیادی یافته و با استقبال زیادی روبه‌رو گردیده است. برخی از مصرف‌کنندگان مزمن شیشه هیچ‌گاه نمی‌توانند مصرف این ماده را کنار بگدارند. چون در اثر تغییرات پایدار در مغز آن‌ها مکانیسم لذت در آن‌ها مختل شده و بدون مصرف مواد هیچ لذتی را نمی‌توانند تجربه کنند. بنابراین احتمال عود در آن‌ها بسیار زیاد است چون دنیای بدون لذت را نمی‌توانند تحمل کنند.
شیشه، از طریق تسهیل آزادسازی دو نوع ماده شیمیایی در مغز به‌نام “دوپامین” و “نوراپی نفرین” باعث برانگیختگی سیستم عصبی مرکزی می‌شود. در دوزهای پایین، شیشه باعث افزایش هوشیاری شده و گرسنگی و خستگی را از بین می‌برد. در دوزهای بالاتر باعث ایجاد سرخوشی و نشاط شدید می‌گردد و در دوزهای خیلی بالا ممکن است ایجاد برقراری پارانویا و رفتارهای عجیب و غریب نماید. با مصرف شیشه، قلب تندتر کار کرده و ضربان آن افزایش می‌یابد. این روند فشار خون فرد را افزایش داده و درجه حرارت بدن وی را نیز بالا می‌برد.
فردی که شیشه مصرف می‌کند علائم بسیاری از خود بروز می‌دهد که می‌توان به مصرف این ماده در وی پی برد. این افراد غالباً علائمی از بی‌قراری را نشان می‌دهند، اشتها خود به غذا را از دست می‌دهند. فعالیت جسمانی زیادی می‌کنند بدون این‌که هیچ احساس خستگی داشته باشند.
گاهی رفتارهای خشن از آن‌ها سر می‌زند و ممکن است دچار افکار پارانوئید (سوء‌ظن و بدبینی شدید نسبت به دیگران) و هذیان و توهم بینایی یا شنوایی شوند. برخی افراد گرایشات وسواسی پیدا می‌کنند و به تمیزی و ترتیب قرار گرفتن اشیاء بسیار حساس می‌شوند. ضربان قلب، فشار خون، ریتم تنفس و درجه حرارت بدن در این افراد افزایش می‌یابد. چهره آن‌ها سرخ شده و ضمن قرمزی چشم‌ها، مردمک‌های آن‌ها نیز گشاد می‌شوند.
نفس افرادی که از این مخدر مصرف کرده باشند، بویی شبیه مواد شیمیایی می‌دهد. این افراد بسیار عرق می‌کنند و در خواب رفتن نیز دچار مشکل می‌شوند. تکلم آن‌ها سریع بوده و با هیجان زیادی همراه است. البته قابل ذکر است که ممکن است همه علائم مذکور به‌طور یکسان در مصرف‌کنندگاه ظاهر نشوند و همچنین بدین معنی نیست که وجود این علائم در فرد حتماً دال بر مصرف شیشه توسط او باشد. بلکه آن‌ها تنها قرائنی هستند که می‌توان از طریق آن‌ها به مصرف شیشه در فرد شک کرد.
شیشه به اشکال متنوعی وجود دارد و ممکن است به شیوه‌های تدخین یا دود کردن، استنشاق از راه بینی، خوراکی و یا تزریق مورد مصرف قرار گیرد. این ماده، بسته به این‌که چگونه مصرف شود، خلق و خوی فرد مصرف کننده را به شیوه‌های مختلف تغییر می‌دهد.
بلافاصله بعد از مصرف این مخدر به‌صورت تدخین و یا تزریق این ماده، فرد مصرف‌کننده احساس سرخوشی شدیدی می‌کند که به این حالت “راش” یا “فلش” می‌گویند. این حالت فقط چند دقیقه دوام می‌یابد و از لحاظ شدت آن را مانند ارگاسم روانی توصیف کرده‌اند.کشیدن و یا تزریق شیشه این اثر را خیلی سریع و در حدود ۵ تا ۱۰ ثانیه پس از مصرف ظاهر می‌سازد.
روش مصرف:
مصرف شیشه به‌صورت استنشاقی و یا خوراکی، نیز فرد را به سرخوشی می‌رساند اما ایجاد حالت شدید “راش” نمی‌کند. با استنشاق شیشه، علائم پس از ۳ تا ۵ دقیقه ایجاد می‌شوند و در حالت خوراکی، حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد تا اثرات مصرف ماده ظاهر شوند.
“آیس” یا “یخ” همان نوع قابل تدخین شیشه می‌باشد، که مصرف آن در دهه ۱۹۸۰ رواج یافت. آیس، از درجه خلوص بالایی برخوردار است و با استفاده از پیپ‌های شیشه‌ای و تقریباً مشابه کراک مصرف می‌شود و دودی که از آن بلند می‌شود، بدون بو است.
پس از کشیدن آیس، پس‌مانده‌ای که از آن به‌جا می‌ماند را دوباره جمع‌آوری کرده و بار دیگر می‌کشند.
شیشه به هر طریقی که مصرف شود در نهایت به گردش خون وارد شده و خود را به مغز می‌رساند و از این طریق بر سیستم اعصاب مرکزی تأثیر می‌گذارد. اثراتی که شیشه روی بدن می‌گذارد ممکن است ۴ تا ۲۴ ساعت به‌طول بی‌انجامد.
اثرات کوتاه مدت مصرف شیشه:
شیشه بیش از هر نوع مواد اعتیاد آور دیگری، فعالیت بدن و مغز را تشدید می‌کند و لذا عوارض ناشی از آن نیز، بیشتر از سایر مواد می‌باشد. برخی علائم کوتاه مدت شایع مصرف شیشه عبارتند از:
- افزایش ضربان قلب، فشار خون و ریتم تنفس
- گلگون شدن چهره
- گشاد شدن مردمک‌ها
- قرمز شدن چشم‌ها
- متصاعد شدن یک بوی شیمیایی از نفس آن‌ها
- تعریق بیش از حد
- تکلم سریع
- ناتوانی در به‌خواب رفتن
- تهوع و استفراغ
- اسهال
- افزایش درجه حرارت بدن و تب
- از دست دادن اشتها و پس از مدتی کم شدن وزن بدن
- تحریک پذیری و عصبی بودن
- گیجی و پریشانی
اثرات بلند مدت مصرف شیشه:
- کمبود ویتامین‌ها و مواد معدنی
- مقاومت پایین در برابر بیماری‌ها
- آسیب به اندام‌ها به‌ویژه شش‌ها، کبد و کلیه‌ها
- خشک شدن پوست و خارش آن
- زخم‌های پوستی و آکنه
- 6. پوسیدگی دندان‌ها
- دندان‌سایی
- بی‌قراری
- رعشه
- نوسانات هیجانی
- اضطراب
- افسردگی
- خستگی مزمن
- هذیانات ( مثلاً فرد دائماً فکر می‌کند توسط افرادی تحت تعقیب است و یا دیگران قصد آزار رساندن به او را دارند).
- روان‌پریشی ناشی از مصرف مواد
- 16. از دست دادن حافظه