محرمانگی اسرار و حفظ حریم خصوصی بیماران در کلنیک ترک اعتیاد ارمغان کرج
حفظ اسرار بیمار
معمولاً در جريان تشخيص و درمان بيماريی ها، اطلاعات زيادی از زندگی خصوصی بيماران در اختيار پزشكان معالج قرار می گيرد. بسياری از اين اطلاعات به قدری خصوصی هستند كه حتی نزديك‌ترين افراد به بيماران هم عليرغم آنكه ساليان طولانی با ايشان زندگی كرده‌اند ممكن است از اين موارد اطلاع نداشته باشند، ولی پزشكان به دليل شرايط حرفه‌ای به راحتی به اين اطلاعات دسترسی يافته‌اند. راز داری در پزشكی به اين معناست كه پزشك معالج تحت هيچ شرايطی اين راز‌های نگفتنی بيمار را به شخص ديگری منتقل نكند و آنها را كاملاً محرمانه تلقی نموده و در صندوقچه دل خود آنرا حفظ نمايند.
مواردي كه بايد به عنوان راز تلقي شود
◄ اطلاعاتی است كه خود بيمار تمايلی به افشای آنها ندارد (هر چند كه ممكن است اين موارد بسيار ساده و معمولی باشند كه در نظر پزشك اصلاً چيز مهمی به نظر نميرسد).
◄ كليه اطلاعاتی كه ممكن است بيمار شخصاً آنها را به پزشك نگفته باشد ولی پزشك در جريان تشخيص و درمان بيماري متوجه شده باشد همه جزو اسرار بيماران تلقی ميشود و بايد به عنوان راز حفظ و نگهداری شوند.
اهميت راز داري از ديدگاه اخلاق پزشكي
راز داری به عنوان يك مسئوليت مقدس در سوگند نامه بقراط شرح داده شده است به طوری كه در اين سوگند نامه آمده است: «آنچه كه من در طی درمان يا حتی خارج از درمان راجع به زندگی فرد ميبينم يا مي شنوم، به هيچ وجه نبايد انتشار يابد. من صحبت كردن راجع به اين مسائل را براي خود ننگ مي دانم»
بنابراین يكی از مهمترين وظايف اخلاقی در حيطه پزشكی رعايت رازداری است. علاوه بر آنكه راز داری به خودی خود يك عمل ارزشمند اخلاقی است ولی مهمتر از آن اين است كه رعايت رازداری توسط پزشكان، احترام به اصل آزادی و استقلال انسانی می باشد. محترم شمردن استقلال و حرمت انسانی افراد، ايجاب میكند كه خود بيمار حق كنترل و مديريت اطلاعات شخصی خود را داشته باشد.
در ضمن راز داری پزشك اطمينان لازم را در بيمار جهت بيان تمام نكات و اسرار مربوط به بيماری ايجاد ميكند. اگر بيماران از محرمانه ماندن اطلاعات شخصی خود مطمئن نباشند اعتماد و اطمينان بين پزشك و بيمار از بين ميرود در اين صورت ممكن است بيماران ديگر همه اطلاعات لازم بهداشتی را به پزشك ارائه نكنند و اين مسئله باعث می شود كه پزشك نتواند اقدامات مؤثر تشخيصی يا درمانی را براي بيمار انجام دهد و روند اقدامات پزشكی مختل شده و يا كارآيي لازم را نداشته باشد.
در اینجا باید گفت، بی توجهی به حفظ اسرار پزشکی ، موجب سلب اعتماد بیماران می‌شود و ممکن است بیمار در صورت احساس افشا شدن بیماری از مراجعه به پزشک خودداری کند.در مورد بیماری اعتیاد این مورد صدچندان حائز اهمیت است . بطوری که دراین خصوص کلیه پرسنل و کادر درمانی در حال آموزش دیدن و ارتقاء سطح علمی می باشند و از این بابت کاملا به طور حرفه ای عمل می کنند .