شیشه چیست؟
شیشه، محرکی از نوع آمفتامین است و به علت عوارض جانبی فراوان و زیان آوری که دارد، مشکل ساز تر از سایر مواد می باشد. شیشه، محرک خطرناکی است که به بدن شما، به ویژه مغز، پوست و دندان های شما آسیب های زیانبار و غیر قابل جبرانی خواهد رساند. علاوه بر این، بر طبق سیستم اطلاعات آزمایشگاه ملی پزشکی قانونی، از سال ۲۰۰۹ تاکنون، در گزارشات مربوط به شیشه، ۵۳ درصد افزایش وجود داشته است و تشنج های ناشی از استفاده از مصرف شیشه از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۴، ۲۰ درصد افزایش یافته است. به دلیل این که شیشه بسیار خطرناک است، مردم نگران این هستند که این داروی خطرناک تا چه مدت در بدن آنها یا عزیزانشان باقی می ماند.
شیشه چه مدت در بدن باقی می ماند؟
شیشه، پودری است که رنگ آن از سفید تا قهوه ای روشن بوده و یا یک کریستال با تکه های درشت شبیه یخ می باشد. اسم های دیگر شیشه شامل: کرانک، بلور، گلس، یخ، آیس، مت، آبنبات سنگی یا سرعت باشد. شیشه در آزمایشگاه ها با استفاده از ال افدرین یا دی- سودوافدرین به علاوه سدیم یا لیتیوم در آمونیاک مایع غلیظ شده، فسفر قرمز و اسید هیدرویدیک تولید می شود. سیستم عصبی مرکزی و سمپاتیک را تحریک می کند. شیشه را می توان از طریق دود سیگار، استنشاق کردن و یا بوسیله تزریق استفاده کرد. برخی از افرادی که شیشه مصرف می کنند، ممکن است آن را به صورت خوراکی نیز استفاده کنند. مراحل مختلفی از مسمومیت ناشی از مت آمفتامین وجود دارد که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت.
مرحله اول زمانی رخ می دهد که شما شیشه را مصرف می کنید.
خواه از طریق دود سیگار و یا به روش تزریق مصرف شود. که در اصطلاح به آن هجوم گفته می شود. این اتفاق، در نتیجه هجوم ناگهانی دوپامین به مغز رخ می دهد. در این مدت ضربان قلب شما تند می شود، مردمک چشم گشاد می شود، فشار خون و همچنین متابولیسم شما افزایش خواهد یافت. مرحله اول ممکن است بین ۵ تا ۳۰ دقیقه طول بکشد و در صورتی که شیشه از طریق استنشاق کردن یا به صورت خوراکی مصرف شود، این اتفاق رخ خواهد داد.
بعد از هجوم ابتدایی، مرحله دوم را تجربه خواهید کرد: نشئه شدن.
نشٸگی ناشی از مصرف شیشه، بین ۴ تا ۱۴ ساعت طول خواهد کشید و به وسیله بیش فعالی و الگوهای سریع تفکر تشخیص داده می شود. سایر علاٸم قابل مشاهده فردی که شیشه مصرف کرده است و در حال نشٸگی به سر می برد، عبارتند از: پرخاشگری، اختلال وسواسی جبری، یا عدم توانایی در بیان جملات منسجم.
مرحله اخر مسمومیت با شیشه، که به عنوان خطرناک ترین مورد در نظر گرفته می شود، پیچیدن است.
در این مرحله فرد به دلیل بی خوابی پیاپی چند روزه ممکن است ناامید، بدبین، همه دشمن پندار و بی ثبات شود. افرادی که در حال گذراندن این مرحله هستند، معمولا قابل پیش بینی نیستند و حتی برخی از آنها به روان پریشی ناشی از مصرف بیش از حد شیشه مبتلا می شوند. این حرص و ولع برای مصرف بیشتر شیشه، روز به روز افزایش خواهد یافت، اما به دلیل مصرف بیش از حد، اثرات دارو کمتر خواهد شد.
متابولیسم شیشه و نیمه عمر آن
تقریباً بلافاصله پس از مصرف شیشه، همزمان با عبور این ماده از جریان خون، بدن شما شروع به متابولیسم آن خواهد کرد. در طول این مدت، بدن شما حتی ممکن است متامفتامین را به آمفتامین تبدیل کند. بعد از چند ساعت، شیشه معمولاً از کبد و کلیه ها عبور کرده و از طریق ادرار دفع می شود. حداکثر ۵۰ درصد از مقدار شیشه مصرف شده می تواند با همان قدرتی که وارد بدن شما شد، آن را ترک کند. به عبارت دیگر، شیشه به هیچ عنوان متابولیزه نخواهد شد. اگر فردی هستید که به اختلال استفاده از شیشه مبتلا شده اید و می خواهید بدانید در زمان شروع درمان اعتیاد به شیشه، چه علاٸمی را تجربه خواهید کرد، آگاهی از نیمه عمر متآمفتامین بسیار مهم می باشد.
نیمه عمر شیشه تقریباً طولانی است و برای افراد مختلف، متفاوت است و بین ۱۰ تا ۱۲ ساعت متغیر می باشد. به عبارت دیگر، طی آن ۱۰ تا ۱۲ ساعت، ۵۰ درصد از شیشه مصرف شده به روش های مختلف از بدن شما خارج می شود. بر اساس نیمه عمر، ممکن است شیشه، پس از آخرین باری که مصرف می کنید، تقریباً سه روز در بدن شما باقی بماند.
نکته ای که باید نسبت به آن اطلاع داشته باشید این است که اعتیاد به شیشه علاوه بر جنبه جسمانی صدمات و تاثیرات متعددی بر روان مصرف کننده دارد.
نحوه مصرف شیشه نیز ممکن است بر نیمه عمر و مدت زمان باقی ماندن آن در بدن شما تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، اگر فردی شیشه را به صورت وریدی تزریق کند، نیمه عمر آن، احتمالاً بیش از ۱۱ ساعت خواهد بود. اگر فردی شیشه را از طریق سیگار کشیدن و یا به روش استنشاقی مصرف کند، نیمه عمر آن به طور قابل توجهی کوتاه تر خواهد شد. اگر فردی از طریق سیگار کشیدن، شیشه را مصرف کند، به احتمال زیاد دو روز و نیم طول خواهد کشید تا از بدن وی دفع شود. اگر فردی الکل یا سایر مواد مخدر را با شیشه ترکیب کند، به احتمال زیاد مدت بیشتری طول خواهد کشید تا مت آمفتامین از بدن او خارج شود.
تعداد دفعات استفاده فرد از شیشه نیز ممکن است در مدت زمان باقی ماندن این دارو در بدن او تأثیر گذار باشد. به عنوان مثال، اگر فردی مدت زمان طولانی است که شیشه مصرف می کند، بدن او با اثرات این ماده سازگارتر شده و مدت بیشتری طول خواهد کشید تا دارو از بدن وی خارج شود.
شیشه چه مدت در بدن باقی می ماند؟
روش های مختلفی برای تشخیص سوء مصرف مت آمفتامین وجود دارد و همچنین عوامل مختلفی هستند که تعیین می کنند تست تشخیصی، چه چیزی را ممکن است پیدا کند.
تشخیص مصرف شیشه از طریق آزمایش ادرار
این روش، رایج ترین روشی است که برای تشخیص سوء مصرف شیشه توسط کارفرمایان، مراکز درمان اعتیاد و ادارات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. فردی که برای تشخیص شیشه مورد آزمایش قرار می گیرد، ادرار خود را در یک ظرف مخصوص آزمایش می ریزد و سپس محتویات داخل ظرف مورد آزمایش قرار می گیرد تا میزان مواد مختلف موجود در ادرار او تشخیص داده شود. شیشه را می توان به فاصله دو تا پنج ساعت پس از مصرف و تا ۳ تا ۵ روز پس از آخرین باری که مصرف می شود، تشخیص داد.
تشخیص مصرف شیشه از طریق آزمایش خون
این روش تشخیص شیشه، بیشتر توسط پلیس، مراکز درمان اعتیاد و ادارات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. خون یا از طریق خراش دادن نوک انگشت و یا بوسیله یک سوزن گرفته می شود. شیشه به فاصله یک تا دو ساعت پس از مصرف و حداکثر ۱ تا ۳ روز پس از آخرین باری که مصرف می شود، از طریق آزمایش خون قابل تشخیص است.
تشخیص مصرف شیشه از طریق آزمایشات بزاق
آزمایش بزاق بیشتر توسط کارفرمایان مورد استفاده قرار می گیرد و شامل یک سواب دهانی یا زبانی با مواد جاذب است. زمان تشخیص شیشه از طریق آزمایش بزاق ممکن است در حدود ۱۰ دقیقه پس از مصرف باشد و تا چهار روز پس از آخرین باری که مصرف شده، قابل تشخیص می باشد.
تشخیص مصرف شیشه از طریق آزمایش مو
آزمایش مو اغلب توسط نظام دادگستری و ادارات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرد. حدود ۴۰ تا ۵۰ استاندارد برای آزمایش مو در نظر گرفته شده است که می تواند استفاده از شیشه را تا ۹۰ روز پس از آخرین باری که مصرف شده، تشخیص دهد.
دیدگاه خود را به اشتراک بگذارید